ديوان-ي حيكمت- خوجا احمد يسوي- ايكينجي بٶلوم

HİKMET-47


Ol "Elestü birabbiküm" degeninde
"Kalû belâ' degenimni bilelmesmen
"Ve ma dinüküm" deben yine sorganında
"Dinim İslam" degenimni bilelmesmen

İlahımdan yene üç yol keldi hitab
Mü'min ervah Rabbimsen dep derdi cevab
Cevab aytmagannı kafir kıldı İzim Vehhab
Men hem cevab aytganımnı bilelmesmen

Cümle ruhga şul şaatde ferman yetti
Ferman bolgaçdem ötmeyin saf kuruldı
Kafir çapda mü'min bende oñda turdı
Kaysı taraf turganımnı bilelmesmen

Secde kıl dep Hakk'dın yene ferman boldı
Secde kılıb bârça mü'min uluş aldı
Secde kılmay kalğanları kafir boldı
Men hem secde kılğanımnı bilelmesen

Ey mü'minler vehmi birle boldum giryan
Bu gam birle aklım hayran yüreğim kan
Tendin ötüb dildin ötüb ortadı can
Neçük ilaç eterimni bilelmesmen

Huda'yımnı kudretiğe yetip bolmas
Şaki sa'id emr kıldı bilip bolmas
Tâkat kılıb halk içinde tozup bolmas
Kaysı taraf keterimni bilelmesmen

Birni gebru birni tersa cühud kıldı
Birni mü'min birni kafir yahüd kıldı
Azazilni dergahıdın merdud kıldı
Ne sebebdin kılganını bilelmesmen

Günahım köp tağdın ağır tâatım az
Tâât kılmay ömrüm ötti kış u hem yaz
Dergahige barur bolsam yoktur niyaz
Ne yüz birle bararımnı bilelmesmen

Candın keçgen çın aşıklar özin kördi
Roı-ı ezel yine birni aşık kıldı
Lutt-u kerem eyleb aña ışkın saldı
Anda didar körerimni bilelmesmen

Zâhid kıldı yine birni tâat üçün
Zahid yine tâat kılmış rahat üçün
Huru ğılman tuba, vildan cennet üçün
Zâhid didar körerimni bilelmesmen

Ahiretni yaruğını kılalmadım
Yollar ıuak yol azukın alalmadım
Candın keçib Hakk emrini kılalmadım
Azuksızın bararımnı bilelmesen

Toymay kaldım dem ötmeyin ömrüm ötti
Melekür-mevt kelmegi hem yavuk yetti
Eya dostlar amelsizmen başım kattı
Ne hal birle keterimni bilelmesmen

Bir fursatda yetip kelmey ötmey sâat
Heybetige yer ü kökler kılmas tâkat
Fermân bolsa ilâhımdın Melekü'l-Mevt
Neçük tâkat kılarımnı bilelmesmen

Cân alurğa ol Azrail kelib tursa
Cânıñ ber deb heybet birle bir cenk ursa
Üçyüzaltmış tamurlarım titrer bolsa
Ne hâl birle bararımnı bilelmesmen

Ehl-i eyâl yüzüñ sârı bakıb turgay
Bakıb turub söz ayturğa tiliñ kelmey
Rahm etmese yakın işiñ yırak bolğay
Hayran bolup neterimni bilelmesmen

Hüda'yımnı emri birle cânım alsa
Cânım anda barıb tenim munda kalsa
Reñim misli berg-i hazân yañlığ solsa
İmân birle bararımnı bilelmesen

Ehl-i eyâl kurşab turgay yığlap seni
Yuvğuçılar tahta üzre alğay seni
Suvnı koyub pâk eylegey zâhirimni
Bâtınımnı yuvğanını bilelmesmen

Andın sonra kefen tonın kiydürgeyler
Pak u nâpâk meni salıb çolğagaylar
Baş ayağım mehkem tutub bağlagaylar
Tevbe tonın kiygenimni bilelmesmen

Tört ayağlığ tabutımnı keltürgeyler
Meni salıb tört tarafdın kötergeyler
Sena aytıb cenâzemni okuğaylar
Men hem sena aytarımnı bilelmesmen

Andın soñra meni salıb revân bolsa
Yetmiş iki yerde mendin seval sorsa
Cevab ber dep ferişteler vahşet kılsa
Neçük cevâb bererimni bilelmesmen

Tabut birle alıb tursa gor başında
Yarânlarım yığlab turgay köp kaşımda
Yalğuz yığlab kurğum el başımda
Anda neçük kılarımnı bilelmesmen

Meni koyub yetti kadem keter bolsa
Münker Nekir oşal demde kirip kelse
"Men Rabbük" dep ferişteler bakıp tursa
"Rabbim Allah" degenimni bilelmesmen

Kul Hace Ahmed menzil hatar yollar yırak
Barur yeriñ yavukturur bar mu yerak
Tevbe kılıb özin bilgen aldı yerak
Men hem tevbe kılğanımnı bilelmesmen


HİKMET-48


Muhabbetni deryaside gevvas bolup
Marifetni gevherini algum kelür
Tarikatnı meydanıda pervaz kılıp
Ul tubi darahtige koñum kelûr

Ul tubi darahtini ekse bitmes
Allah degen aşık kuldın taksir kelmes
Çın aşık eren hergiz yolda kalmas
Aşık bolup Allah yadın aygum kelür

Aşk kullar Hak yadıdın hali ermes
Hakikatlığ bu dünyaga meyl kılmas
Çın aşıklar dünya ukbin hergis almas
Men teki bu dünyanı koygum kelür

Tecellini nurı birle aklı şaşkan
AIlah teyu köñil bağlab torğa aşkan
Muhabbetni otı birle kaynab taşkan
Men teki Allah teyu bargum kelür

Allah yadı köñillerini kıldı hürrem
Belh mülkini taşlab gilem kiydi Edhem
Gilem kiyib hidayetge urdı kadem
Hidayetge andağ kadem urgum kelür

Gilem kiygen ul azizler Hakk'a yakar
Çün sırları dükan içre Hak'nı tapar
Ahlarıdın tilim tağlar sızıb akar
Selim bolub ol gilemni kiygüm kelür

Selim bolup saf boldı Cüneyd, Şibli
Nefsin tefip kahr kıldı Hasan Basri
Haknı koyup fena boldı Zünnun Mısri
Azizlerge mutabe'at kılgum kelür

Allah yadı tekebbürni üyin buzdı
Meşayihler bu halkanı görklük tüzdi
Çün Hu dedim ma'siyetler tüzge tozdı
Men hem teki ul halkada bolgum kelür

Şevk şarabın içtim erse kıldı harab
Muhabbetni otı birle bağrım kebab
Didarını ruzi kılsa İzim Vehhab
Darusselam sarayıga kirgüm kelür

Kul Hace Ahmed gevher yañlığ hikmet aytdı
Azizlerni medhi birle sözin yaydı
Uzun tünni küñe ulab kıyam turdı
Dua okub revan hikmet aygum kelür


HİKMET-49


Kayu yerde azizlemi cem'i bolsa
Oşal yerde hal ilmini aygum kelür
Alarnı sohbetini huşlasam men
Özimni özleriğe katgum kelür

Huş sohbetliğ dervişlerge canım bersem
Her bir baskan izlerini közge sürsem
Hizmet kılıb yahşılardın dua alsam
Andın soñra şevk şarabın tatgum kelür

Şevk şarabın içken kılur dünya talak
Hızr babam kelib aña berür sebak
Dünya tefib kılıb yürgil yüz miñ talak
Şundağ erge aziz canım bergüm kelür

Vaderiğa hoblar hemme yığlab ötti
Anasıdın tuğdı erse matem tuttı
Közüm yumup ta açgunca ömrim ötti
Bu dünyanı puçek pulga satgum kelür

Tili birle ümmetmen dep yalğan sözler
Kişi malın almak üçün hezyan sözler
Helalini munda taşlap haram közler
Nâdânlarğa bu sözlerni aygum kelür

Zamâne ahir bolsa akıl ketgey
Ademoğlu birbirini tutub yegey
Dünya üçün iman İslam dinin satgay
Akillerge bu sözlerni aygum kelür

Melayikler yığılıp bir kün suhbet kurdı
Raks u se'ma urmak üçün yügrüb yürdi
Mi'rac üzre Hak Mustafa munı kördi
Emdi men hem raks u se'ma urgum kelür

Hak Mustafa bihuş bolup özdin ketdi
Cibril kelip Hak Mustafa başın tuttı
Subhan İgem kudret birle zikr ögretti
Ümmet bolsam men hem zikrin aygum kelür

Aşık bolsan köz yaşıñnı saçıp yürgil
Beyazid dek dünya ukbın tefip yürgil
Edhem sıfat taht u bahtdın keçip yürgil
Himmet berseñ dünya ukbın tebgüm kelür

Kul Hace Ahmed dünya körseñ zinhar kaçgıl
Zikrin aytıb tarikatnı yolun açgıl
Ayet hadis sözi birle dinar saçgıl
Erenlerdin dürr ü gevher algum kelür


HİKMET-50


Muhabbetni bostanıga bülbül kebi
Seherlerde nale eylep konğum kelür
Oşal vaktde İlahımnı cemalini
Ma'na közi birle ayan körgüm kelür

Merdan erür Hak yolını başçıları
Mürid birle Hüda ara elçileri
Vahdaniyet deryasını yolçıları
Astanede barıb derban bolgum kelür

Hak visalin tilegenler tün ü küni
Tınmay canı birle aytur zikri Hu'nı
Hak'dın ilham yetib kelür bilseñ munı
Ahiretni azukını algum kelür

Muhabbetni asasını kolğa alıp
Saadetni hırkasını teñe salıp
Muhabbetni yuñı birle kanatlanıp
Marifetni butağige koñum kelür

Erenler barça barıp boldı mezar
Kattığlanıp ey dostlarım bolğıl bidar
Musa sıfat Tur tağıda körüb didar
"Rabbenzuru ileyke" deb aygum kelür

Vaderiğa eşsiz ömrim berdim yelge
İbadetdin heç nime yok baksam kolga
Kulluk kurın keç bağladım emdi belge
Himmet kılıb pir hizmetin kılgum kelür

Huş mu'cize berdi iman âtâsını
Tenim canım dilim ruhum sevdâsını
Sır kulağın alıb nâle nidâsını
Nidâ eştib canım feda kılgum kelür

Kul Hace Ahmed dun ehlidin bil emes ol
Riyazetsiz hiç alemni körgezmes ol
Allah demek mü'min kulga ar emes ol
Hak yadıga canım kurban kılgum kelür


HİKMET-51


Muhabbetni bâzârında cevlân kılıb
Ahiretni sevdasını başlasam men
Bu dünyanıñ izzetlerin arka taşlab
Harlık zârlık yollarını huşlasam men

Bul yollarda hârlık-zârlık derkâr ermiş
Tesbih tehlil roze namaz bikâr ermiş
Yalğançıdın Hüdâ Resûl bîzâr ermiş
Yalğan namaz riyâlarını taşlasam men

Çın köñülde namaz kılğıl Hüda bilsün
Halk içinde resva bolğıl âlem külsün
Tufrak sıfat hârlık tartkıl nefsiñ ölsün
Himmet berseñ nefsim yığıb yığlasam men

Dostlarımı resvâ kılğan nefsi hevâ
Anıñ üçün şeytan lâ'in kılur gavğa
Lutf eyleseñ menmenlikni kılay edâ
Riyazetde canım kıynab işlesem men

Işk yolıda katre-katre kanlar yutay
Rahmân atlığ rahmetiñdin ümid tutay
Cam-ı şarab toya berseñ candın ötey
Hasretiñde ikki közüm yaşlasam men

Nefsim meni ot dek yanıb yolım urdı
Yüı mirıg türlûk taam tileb dükan kurdı
Ağzın açıb her eşikge meni sürdi
Himmet berseñ it nefsimni uşlasam men

Işkım taştı ruhım kaçtı kaydın tapay
Arkasıdın ışk atını minib çapay
Kimni körsem Hızr bilib kolın tutay
Hızr u İlyas meded kılıb uşlasam men

Günahım köb yerge sığmas kimge aytay
Tevbe kılıb egri yoldın rastga kaytay
Nedâmetde etlerimni üzüb tartay
Sad deriğ deb barmaklarım tişlesem men

Günah kılıb tevbe kılmay haddin aştım
Nefsim meni tuğyan kıldı turfa şaştım
Bihamdillah pir-i muğan sârı kaçtım
Kolğa alıb nefsi bedni uşlasam men

Kul Hace Ahmed her bir sözüñ derdge derman
Taliblerge beyan kılsam kalmas erman
Tört miñ tört yüz hikmet aytdım Hakdın ferman
Ferman bolsa ta ölgünçe sözlesem men


HİKMET-52


Vahdet humı açıldı meyhânege kirsem men
Bir câm içip şol meydin mest ü hayrân bolsam men
Oşal meyniñ mezesi iç bağrımnı kan kıldı
Bağır kanım akkuzup cânân sarı barsam men

Sâki sundı her nefes keyfiyetniñ şarâbın
Sermest bolup oşal dem nâle feryâd ursam men
İnsâniyyet yakasın şevk ateşi küydürdi
Vahdâniyyet deryâsın oşal demde sorsam men

Ol deryânıñ mevcidin tegmey gevvâs dürr almas
Cândın keçip dür üçün bahr karığa çomsam men
Hâce Ahmed'niñ humıda muhabbetniñ şarâbı
Aşıklarğa şol meydin murâdınça bersem men


HİKMET-53


Allah degen bendeni câyın cennetde kördüm
Hür u ğılman cümlesin karşu hizmetde kördüm
"Fezküruni" zikrini aytgan kullar daima
Cümlesin hemrah behişt-i adn'de kördüm

Tüni küni uhlamay Hu zikrini aytganlar
Melâyikler hemrâhı arşnı üstide kördüm
Hayr u sehâ kılğanlar yetim köñlin alğanlar
Çehâr-yârlar hemrâhı Kevser lebinde kördüm

Amil bolğan âlimler yolğa kirgen âsiler
Andağ kâzı câyını dâru's-selâmda kördüm
Kâzı bolğan âlimler para rüşvet yegenler
Andağ kâdı câyını nâr-ı sakarda kördüm

Müfti bolğan âlimler nâhak fetvâ bergenler
Andağ müfti câyını Sırât köfrügde kördüm
Zâlim bolup zulm etgen yetim köñlin ağrıtkan
Kara yüzlüg mahşerde kolın arkada kördüm

Cemâatge barmayın terk-i namâz kılğanlar
Şeytân birle bir yerde derk-i esfelde kördüm
Kul Hâce Ahmed kân açtı dürr ü gevherni saçtı
Tıñlamağan bu sözni gaflet içinde kördüm


HİKMET-54


Yolğa kirgen erenlerdin yolnı sormay
Yığlamay mu ey dostlarım hatâ kıldım
Hak zikrini keçe-kündüz vird eylemey
Eyâ dostlar öz cânıma cefâ kıldım

Allah yâdı köñüllerni ruşen kılğan
Aşıklarğa Hüda özi vade kılğan
Işk nesimi Mustafa'ğa tuhfe kelgen
Ol sebebdin köz yaşımnı güvâh kıldım

Allah aytur "Aşıklarım burâk-suvâr
Hak zikrini aytganlarga rahmet yağar
Köp yığlağan didarımnı bi-şek körer
Rûz-ı mahşer didarımnı âtâ kıldım"

Va'de kıldı âşıklarga yüz miñ burâk
Alem halkı melameti aña yırak
Bu alemde el közige yañan çırak
Ukba içre yüz miñ köşkler binâ kıldım

Derdsiz âdem âdem ermes, munı añlañ
Işksız âdem hayvân cinsi munı tıñlañ
Köñlüñizde ışk bolmasa meñe yığlañ
Giryânlarğa hâs ışkımnı âtâ kıldım

Bende bolsañ men-menlikni zinhar taşla
Seherlerde cânıñ kıynap tınmay işle
Yoldın azğan gümrahlarnı yolğa başla
Bir nazarda dillerini safâ kıldım

Çın derdlikke özüm dâru özüm dermân
Hem âşıkmen hem maşukmen özüm cânân
Rahm eyleyim atım Rahmân zâtım Sübhân
Bir nazarda bâtınların safâ kıldım

Tañ atkunça Hak yâdını ayğan kişi
Tağ u çölni bostân kılur akkan yaşı
Allah aytur "Özge birle yoktur işi
Ol âşıknı halâyıkdın cüdâ kıldım"

Işk yâdını yerge salsam yer kötermes
Defter kılsam tâ tirigsen bitip bolmas
Haknı bilgen bek u hanı halknı bilmes
Ol bendemni öz yolumda duta kıldım

Mâl u pulnı pervâ kılmas âşık kişi
Yol üstide tufrak bolup aziz başı
Andın soñra nûrğa tolur içi taşı
Tañla barsa mahşer ara pâdşâh kıldım

Hakdın korkup mâl u pulnı süymegenni
Haknı aytıb bir dem yatıp uymagannı
Yatsa kopsa Hak zikrini koymagannı
Açtım bâtın közlerini binâ kıldım

Roze tutup halkga riyâ kılganlarnı
Namâz okup tesbih kolğa alganlarnı
Şeyhmen teyu özge binâ koyganlarnı
Ahir demde îmanıdın cüdâ kıldım

Hakk'a âşık bolup aytdı Kul Hâce Ahmed
Sıdkı birle eşitkeñe yüz miñ rahmet
Duâ kılay körmegeyler mihnet zahmet
Akil erseñ bir söz birle eda kıldım


HİKMET-55


İzim yâdı uluğ yâddur aytur bolsam
Esel yañlığ suçuk bolur tilim meniñ
Özüm fakir kıldım mukırr boldum hakir
Kanat kakar, uçar kuşdek köñlüm meniñ

Türlüğ ayşım, türlüg işim, muñluğ başım
Ayırdı cânım ketti hüşum aktı yaşım
Yazuk birle toldı tükel içim taşım
Bî-niyâzım açabersün yolım meniñ

Közüm tüşti köñlüm uçtı arşka aştı
Ömrüm keçti nefsim kaçtı bahrım taştı
Kervân köçti menzil aştı harıp tüşti
Sır ulaştı neçük bolğay hâlım meniñ

Süret munda sîret anda kudretinde
Uzun tünde, yaruk künde köñlüm anda
Yürer tünde, bolup bende barı kanda
Sorsa anda yazuk turur tilim meniñ

İçtim şarâb boldum harâb, aslım türâb
Keldim körab köñlüm serâb ışkka pür-âb
Hakdın hitâb kelse körmes kullar azâb
Bulak yañlığ akar közdin yaşım meniñ

Tüştim uzar burâk tuzar ketse bâzâr
Dünyâ bâzâr içre kirip kullar azar
Başım bizâr, yaşım sızar kanım tuzar
Atım Ahmed Türkistândur elim meniñ


HİKMET-56


Tınmayın hazretiñde Allah desem
Zâr iñreben zâkir bolup "Rabbi" desem
Kulı bolup kullugıñda boyun sunsam
Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Zekriyâ dek bu başımğa erre koysam
Eyyub dek bu tenimge kurtnı koysam
Mûsa dek Tûr tağıda tâat kılsam
Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Yunus dek deryâ içre balık bolsam
Yûsuf dek kuduk içre tün-kün bolsam
Yakûb dek Yûsuf üçün zar iñresem
Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Şibli dek âşık bolup sema ursam
Bâyezid dek tün-kün tınmay Ka'be barsam
Ka'bege yüzüm sürtüp zâr iñresem
Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Maruf dek uşbu yolğa kadem koysam
Mansur dek cândın keçip dârda konsam
Dâr üzre şevkleniben Hak'nı aysam
Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Kul Hâce Ahmed kulluk içre sâbit bolsam
Zikrin aytıp zâkir bolup "Rabbi" desem
Zikrinde şevklenib küyüb yansam
Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?


HİKMET-57


Allâh'ımnı izlermen izin alıb ketermen
Dâim seni ayturmen "Lailâhe illallah"
Kaydın anı taparman canım kurban kılurman
Kurban bolup ketermen "La ilahe illallah"
Cânu dilim bereyim berib bakıp turayım
Cânu dilim küyübdür küyüb biryan bolubdur
Canım birle aytayım "La ilahe illallah"
Aşık ili bisâman yoktur derdige derman
Ayta körüñ bierman "Lailahe illallah"
Ahmed ibni İbrahim usbu sözni hub aytdı
Ayta körüñ cânlarım "Lailâhe illallah"


HİKMET-58


Nâgehan tururumda köñlüm içre
Hakk Mevlâmnı nazargâhı tüşti bolğay
Kırk yıllık zeñâr başkan köñlüm mülkin
Hakk yâdını nûrı birle açtı bolğay

Zâkirleri cem bolub tüzülmişde
Zikrü semâ'dın tosunı kurulmışda
Boyın ukbâ dünyâsıdın urulmışda
Köñil kuşı Hazret tabâ uçtı bolğay

Heç bilmesmen neçük bolğay meni işim
Anıñ üçün akar dâyim közde yaşım
Seherlerde kobup Hakk'dın tilemişim
Ferişteler âminiğe tüşti bolğay

Muñluğ canğa yakın turur Hakk dergâhı
Nedâmetde yeter mukin birer âhı
Kaysı köñil bolsa Hakknı nazargâhı
Hakk nazarı içge tolub taştı bolğay

Hakk işini Haklık üçün buyurdılar
Özierini halklar ara yetürdiler
Mihnetlerin ni'met yeñlığ köterdiler
Bağrı kanlığ köıi yaşlığ toldı bolğay

Muhib kullar mahbubığa kayırdılar
Dünya koyub din işige ögürdiler
Aşık kullar Allah teyü tebrendiler
Şeytânnı zehri yarılıb kaçtı bolğay

Allah degil ey Kul Ahmed özüñ bilgil
Özüñ bilmiş ilmiñ birle amel kılgıl
Uluğ kiçik yârânlardın özr kılgıl
Sen bilmesde sendin hatâ keçti bolğay


HİKMET-59


Eyâ dostlar yürek bağrım boldı kebab
Hakikatlığ âşık cândın ötti bolgay
Işk pertevi köñül mülkin kıldı harâb
UI sebebdin aklu huşum ketti bolğay

Işksız kişi âdem ermes añlasañız
Bimuhabbet şeytan kavmi tıñlasañız
Işkdın özge sözni eger sözleseñiz
Elkiñizdin imân İslam ketti bolğay

Meyhâneğe kirgen âşık sırrı ayân
Bağrı pişib yaşı akıb kılur efgân
Bihud yürer kayda barsa hâne veyran
Bişek biliñ vahdet meydin tattı bolğay

Işk tüşti bu başımğa hayran boldum
Hânumândın keçib taki sersan boldum
İkki âlem berbad urub üryân boldum
Çıkkan âhım ne felekge yetti bolğay

Akil erseñ Hakk'dın özge sözler haram
Ta tiriksen pir hizmetin kılğıl müdâm
Allah deseñ şeytan la'in señe ğulam
Allah demes dinlerini sâttı bolğay

Ömri zâyi ötgenler ışknı bilmes
Candın keçgen divâneni közge ilmes
Hu suhbetin kurgan yerge kaçıb kelmes
Cânu köñlü taşdın beter kattı bolğay

Allah süygen bende daim yığlab yürer
Hakk'dın korkub râzın aytıb seher turar
Yahya sıfat tınmay yığlab mâtem kurar
Bu dünyanı arka taşlab attı bolğay

Aşıklarnı işi erür söz ü güdâz
Aşıklarnı hacetleri roze namaz
Ruz-ı mahşer köz yaşıdur Hakk'a niyâz
Arif aşık derdü elem tarttı bolğay

Aşıklarnı ağzı handan dili lerzân
Allah üçün közde yaşı bağrı biryan
Cânı zâkir, köñlü şâkir, fıkri cânan
İnşaallah kıl köbrigi ötti bolğay

Aşıkları halk içinde küyüb yığlar
Zahir hande batınları yürek dağlar
Ecel kıstab ölmek üçün belin bağlar
Ma'şukığa arz-ı hâlin ayttı bolğay

Aşıkları melametdin kaçmas bolur
Nâdânlarga batın sırrın açmas bolur
Her nâmerdge dürr ü gevher saçmas bolur
Özi okub hun-ı zerdab yuttı bolğay

Pir-i muğan süygen aaşık hevası yok
Yüz miñ türlük tâat kılsa binâsı yok
Ey dostlarım ışk derdini devası yok
Tünler kobub pir etegin tuttı bolğay

Pir-i muğan nazar kılsa bergey deva
Hay-u heves mâu menlik bolğay edâ
Andın soñra şeytan la'in sendin cûda
Tar lahedde iman birle yattı bolğay

Kul Hace Ahmed Hak sözini sözler müdâm
Hakk'dın özge sözler bârı ermiş haram
Ruzi kılsa ornuñ bolğay Dâru's-selam
Mağfiretni deryâsığa battı bolğay


HİKMET-60


Hakk Te'ala pertev saldı canım küydi
Keliñ yığlıñ zakir kullar zikr aytaylık
Seher vaktde pir-i muğan bakıb sordı
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zakirlerge va'de kıldı Kadir Hüda
Gor içinde âtâ kıldı hur u likâ
Zakirlerni turar câyı darül-bekâ
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zakir bolsa, şakir bolsa yeri cennet
Kanlar aksa közleridin kılmas minnet
Ümmet bolsañ zikrin aytmak sizge sünnet
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zakirlerge Hüda özi va'de kıldı
"Fezkürûni ezkürküm" ayet keldi
Firdevs atlığ cennetidin mahzar keldi
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zakirleri her nefesde zikrin aytar
Tevbe kılıb egri yoldın râstga kaytar
Zikrin aytsa asta âstâ şevki artar
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zâkirleri halka içre pertev körer
Anıñ üçün halka içre özin urar
Ma'şukını körgen zaman canın berer
Keliñ yığlıñ zakir kullar zikr aytaylık

Yalğan aşık ma'şukıdın canın ayar
Ukba yolın arka taşlab dünya süyer
Hu halkasın kurğan yerdin eyler firar
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

"El kezzâbu la ümmeti" dedi Server
Bu sözlerge yol bergüvçi Hâdi rehber
Yalğançını ümmet demes ol Peyğamber
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Rahman İgem çın âşıknı yolın açar
Muhabbetni şevki birle yaşın saçar
Allah teyu kayda barsa şeytan kaçar
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zakirleri zikrin aytıb nâle kılur
Köz yaşını sarığ yüzge jâle kılur
Biyâbanlar kezib özin vâle kılur
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zakir kullar Hakk fermânın mehkem tutar
İhlâs birle Allah teyu kanlar yutar
Halka içre kirgen vaktde candın öter
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Bi-tehâret zikr aytğañâ la'net yağar
Oşal küni bolğan ferzend şeytan tuğar
Öler vaktde evvel kelib şeytan bakar
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Bî-tehâret zikrin aytgan imân etmes
Öler vaktde Hak Mustafa kolın tutmas
Sübhan İgem günahını hergiz ötmes
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Mü'min bolsañ bi-tehâret zikrin aytma
Kerâmetler aytıb halkga diniñ satma
Müslümanlığ da'va kılıb kafir ketme
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık

Zâkir bolsañ zikrin aytmay hergiz yatma
Nadân birle nâ-cinslerge hiç söz katma
Münafıklar haldın sorsa bir söz aytma
Keliñ yığlıñ zâkir kullar zikr aytaylık


HİKMET-61


Işk otını pinhân tutup asrar erdim
Cân küydürüp yürek bağrım kebâb etti
Pirdin meded bolmas bolsa emdi maña
Bu derd bizni dostlar bi-had harâb etti

Işk sırrını her namerdge aytıp bolmas
Neçe yaksañ bâdlık yerde çerâğ yanmas
Yolın tapkan merdânlarnı bilse bolmas
Yığlay yığlay köz yaşını habâb etti

Çın âşıklar keçken ermiş cânın taşlap
Edhem-sıfat berhem urup mâlın taşlap
Hu Hu teyü Hak zikrini aytıp hoşlap
İmân tasdik kılıp bağrın kebâb etti

İbret alğıl yolğa kirgen merdânlardın
Cânnı cânğa peyvend kılıp yürgenlerdin
Yolnı sorap yoldın emân barğanlardın
Andağ kullar hâlın bi-had harâb etti

Kul Hâce Ahmed nefs tağıdın çıkıp aştı
Yürek bağrı cûş uruban kaynap taştı
Bihamdillâh yolın tapıp yavuklaştı
İç kanıdın öz özige kebâb etti


HİKMET-62


Hâlık'ımnı izlermen tün-kün cehân içinde
Tört yanımdın yol indi kevn ü mekân içinde

Törtdin yettiğe yettim tokkuznı güzar ettim
Ondın ikkige keldim çerh-i keyvân içinde

Üçyüzaltmış suv keçtim törtyüzkırktört tağ aştım
Vahdet şarâbın içtim tüştüm meydân içinde

Çunku tüştüm meydânğa meydânnı tolakördüm
Yüzmiñ ârifni sordum barça cevlân içinde

Gevvâs bahrıga kirdim vücûd şehrini kezdim
Dürni sadefde kördüm gevhernî kân içinde

Arş u Kürsi'ni yürdüm Levh u Kalem'ni kördüm
Vücud şehrini kezdim aytdım bu cân içinde

Gânnı kördüm cânânda ışkın kördüm meydânda
Aşıklarnıñ meydânı cümle bostân içinde

Erni kördüm ergeştim istedigimni sordum
Barçası sende dedi kaldım hayrân içinde

Hayrân boluban kaldım bî-hûş boluban taldım
Özümni derdge saldım taptım dermân içinde

Seyr ister mi bülbül açılıbdır kızıl gül
Her gülni hali körme gülni gülzar içinde

Miskin Hâce Ahmed cânı hem gevherdir hem kânı
Cümle anıñ mekânı ol lâ-mekân içinde


HİKMET-63


Seherlerde kobub yığlab dua kılsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?
Yaş omığa kanım töküb duâ kılsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Dergâhığa başım koyub nâle kılsam
Köz yaşımnı akkuzuban jâle kılsam
Biyâbânlar kezib özüm vâle kılsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Kaydâ barsam yâdın aytıp yığlasam men
Hizmetide belim mehkem bağlasam men
Hasretide yürek bağrım dağlasam men
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Her kün yüzmiñ kolum açıb âmin desem
Musa sıfat Tur tağıda râzın aytsam
Toksan tokkuz râzın aytıb canım bersem
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Bâyezid dek yetmiş yolı özüm satsam
Allah teyu derdi birle ölüb ketsem
Riyazetde arıb azıb açıb katsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Allah üçün ferzendlerim yetim kılsam
Riyazetde söñeklerim halım kılsam
Ehl-i ayâl hânûmanım ğanim kılsam
Dostlar Hâce meni bendem degey mukin?

Allah degen bendelerni kulı bolsam
Aşıklamrn küyüb uçgan küli bolsam
Yol üstide tufrak sıfat yolı bulsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Allah, Allah, canım Allah, dilim Allah
Sendin özge penâhım yok Vallah-Billah
Yığlab keldim dergahıñgâ şey'en Lillah
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Yahşilerniñ sohbetide zâkir bolsam
Her ne cefâ tekse meñe şâkir bolsam
Eyyüb sıfat belâsığa sâbir bolsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Astaneñge başım koyub tevbe kılsam
Gıybet kılğan tillerimni yüz miñ tilsem
Günah kılğan bendlerimni pâre kılsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Tevbe kıldım, tevbe kıldım kabul kılğıl
Tevbem kabul kılmas bolsañ canım alğıl
Yolda kaldım, yolda kaldım kolum alğıl
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Allah üçün merdânevar canım bersem
Ehl-i ayâl han-u mânımnı taşlab ketsem
Can ne bolğay imânımdın belki ötsem
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Seherlerde erte kopub Hakk'a yansam
Uluğ kiçik günahlardın tevbe kılsam
Zarî kılıb Hazretige boyun sunsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Kahhar İgem sendin korkub uygansam men
Günâhımğa ikrâr bolub iñresem men
Seherlerde yakam uşlap yalbarsam men
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Taşkın kelgen deryalarda yüzlesem men
Azıb kalğan botalar dek bozlasam men
Öler vaktde miñ bir atıñ sözlesem men
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Vâ veyletâ nedâmet dep korkub kopsam
Pir-i muğan dergahını tınmay öpsem
Yahşilerni hâk-ı pâyı bolub ölsem
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Tañ atkunça yığlab tınmay korkub çıksam
Sübhan derdin aytıb devam iñreb çıksam
Tufrak sıfat âciz bolup hârlık tartsam
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Kul Hâce Ahmed canıñ bergil merdânevâr
Cândın keçib yolğa kirseñ körgüñ didâr
Muradıñı berür señe Perverdigâr
Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?


HİKMET-64


Bu âlemde Hakk'dın korkub zâr iñresem
Ahiretde ruhum âram alar mukin?
Erenlerni baskan izin közge sürsem
Pir-i muğan meni yolğa salar mukin?

Başım berib belim bağlab kılsam ihlâs
Nefsi şeytan çeñelidin bolsam halâs
Can bererde meded kılsa Hızr İlyas
Gavsü'l-ğıyâs hatm-i Yâsin kılar mukin?

Tağu çöller günahımdın kılmas tâkat
Her kün yüz miñ cürm isyan meñe âdet
Bu iş birle âhiretde bar mu rahat?
Tevbe kılsam âdetlerim kalar mukin?

Asitânege başım koyub zâri kılsam
Garib yetim başın sılab duâ alsam
Hakkdın korkub dünya işin arka salsam
Hâcem meni hâl-i dilim sorar mukin?

Adem safi sünnetlerin tilge alsam
"Ya Rabbenâ zalemnâ" dep nâle kılsam
Biyâbanda köz yaşımnı jale kılsam
Bir u Bârım meni yolğa salar mukin?

Seherlerde zâri kılıb yığlasam men
Can bererde belim mehkem bağlasam men
Şevki birle yürek-bağrım dağlasam men
Hakk çırağı kabrim içre yanar mukin?

Başım tenim tufrak kılıb fenâ bolsam
Didâr tileb hasretide edâ bolsam
Ehl-i ayal hânumândın cüdâ bolsam
Dostlar Hâcem meñe rahmi keler mukin?

Şeytân la'in yoldın urdı hâlim tebah
Yığlamay mu nefsim meni kıldı hevâ
Alem halkı barıb ötse meni evâ
Kâfir nefsim azazildin tanar mukin?

Garib canım Hakk yolıda nezr eylesem
Şah Hasan dek Kerbelâ'da suvsâb ölsem
Hakk şarâbın içermen deb teşne ketsem
Anda barsam suvsunlarım kanar mukin?

Ashâblardek din talaşıb başım bersem
Şehr-i bânu imamlar dek yığlab yürsem
Allâh üçün kâfirlerge esir bolsam
Rahman İgem señe makbul bolar mukin?

Dermândemen, şermendemen kolum alğıl
Yoldın azğan dermândemen yolğa salgıl
Allah deban fenâ boldum rahm eylegil
Asilerge feyz u fütuh berer mukin?

Ey âsiler tevbe kılğıl Hakk eşitsün
Nâleñizdin yer ü kökler nâle kılsun
Melâikler Hakk'dın tileb uluş bersün
Uluş alğan kulnı gamı bolar mukin?

Aklım hayran, közûm giryân, hâne veyrân
Hakk yolını bilelmesmen özüm nâdân
Ey talibler bi-tâkatmen kayda cânân
Cânanımdın heç kim haber biler mukin?

Cânâneni tapay deseñ seher turğıl
Aşıklarnıñ meclisige özüñ urğıl
Haknı izleb yığlab yürüb mâtem kurğıl
Mâtem kurmay tarikatga kirer mukin?

Hakk vaslığa yetey deseñ zâri kılğıl
Zıkrin aytıb erenlerge yârı bergil
Cefâ tartıb erenlerdin uluş algıl
Uluş almay didârını körer mukin?

Kul Hâce Ahmed her ne dersen bulhevessen
Hakk'dın korkub ahiretga ğam yemessen
Başıñ birle tünler katıb Hu demessen
Bulhevesni Hâcem kabul kılar mukin?


HİKMET-65


Her subh-dem boynum kısıb "Rabbi" desem
Rabbim meni murâdımnı berer mukin?
Kanlar töküb közlerimdin zâr iñresem
Teñrim meni hâl-i dilim sorar mukin?

Muhabbetni meydânıda cân oynatsam
Mansûr sıfat başım berib dâr oynatsam
Yüz miñ türlük cefa tartıb cân kıynatsam
Aciz kuluñ cemaliñni körer mukin?

"Yâ Rabbenâ" zikrin aytıb zâkir bolsam
Sansız mihnet başga alıb şâkir bolsam
Yahşilarnı sohbetide hazır bolsam
Miskin bendeñ feyz u fütuh alar mukin?

Zahidlerdek namâz okub taat kılsam
Aşıklardek yığlamağnı âdet kılsam
Öz yerimde ğaribligni râhat bilsem
Dergâhıda Hâcem kabul kılar mukin?

Yiğitlikde tâat kılıb egilmedim
Ferib çektim riyazatda buğulmadım
"Lâ-Lâ" aytıb "illallah" da sugulmadım
Hızr babam öz yolığa alar mukin?

Bu dünyada men dek âsi hergiz bolmas
Mundağ günah tersa, cühud, kâfır kılmas
Ölüb barsam dozah içre orun bermes
Tevbe kılsam Hâcem kabul kılar mukin?

Hâcet tileb dergahığa yığlab keldim
Cândın keçib belim mehkem bağlab keldim
Ayb yankuçı settârlığıñ añlab keldim
Kan yığlasam hâcet revâ bolğay mukin?

Kızıl yüzüm riyâzetde sarğatmadım
Seherlerde ğarib canım iñretmedim
Her kün tebip it nefsimni urgatmadım
Allah desem kâfir nefsim öler mukin?

Kul Hâce Ahmed köñül közi açılğay mu?
Tillerimdin dürr gevher saçılgay mu?
Köp yığlasam günahlarım tökülgey mü?
Oşal vaktni meñe atâ kılur mukin ?


HİKMET-66


Sensin meni penahım dep yolğa kirsem
Bir u Bârım meni yolum açar mukin?
Haram şübhe karanğuluk baskan köñlüm
Ruşen bolub dürr ü gevher saçar mukin?

Nazar kılsa hasta köñlüm ruşen bolur
Yüz miñ hata yazuklarım pinhân bolur
Lutf eyleseñ yüz miñ âsi handân bolur
Nazar kabgân çerağ hergiz uçar mukin?

"Euzubillâh mineşşeytanirracim" desem
Ta'at birle söñeklerim halım kılsam
Ehl-ü ayal hânumânım yetim kılsam
Şeytan la'in mendin yırak kaçar mukin?

Yol astıda aziz başım tufrak kılsam
Cân u dilim Hakk yolığa şeydâ kılsam
Zikrin aytıb murdar tenim âfak kılsam
"Elest" hamrın miskin bendeñ içer mukin?

Allah dedi Hazretiñe sığınıp barsam
Muhabbet şevki birle köksüm yarsam
Derdiñ tartıb hamdıñ aytıb açılıb barsam
Vücüdımdın bu ukbalar köçer mukin?

Tağdın ağır isyanım bar ötey desem
Günahım köp yerge sığmas tapay desem
Başım alıb biyâbânlar ketey desem
Rahmân Teñrim günahımdın öter mukin?

Tarikatnı bâzârıda sevdâ kılsam
Mansur yañlığ "Enel-Hakk"nı gavğa kılsam
Hizmet kılıb derdi hâlet beyân kılsam
Köksümdeki kürrelerin açar mukin?

Kul Hace Ahmed zâhid bolub mescid kirsem
Hâb-ı ğaflet haram kılıb kâim bolsam
Lebh alıb kıyâmetdin korkub varsam
Uçmağ içre hur u ğılman kuçar mukin?


HİKMET-67


Niyet kıldık Ka'bege rızâ boluñ dostlarım
Yâ ölgeymiz kelgeymiz rızâ boluñ dostlarım
Niyet kıldık Ka'bege Hak Mustafa ravzaga
Nasib kılğay barçağa rızâ boluñ dostlarım

Nasib bolsa bargaymız nasib bolsa kelgeymiz
Ecel yetse ölgeymiz rızâ boluñ dostlarım
Rızâ boluñ özümdin yahşı yaman sözümdin
Ötüñ meni yüzümdin rızâ boluñ dostlarım

Kudret bolsa yürüñiz küç bolmasa turuñız
Duâ kıla körüñiz rızâ boluñ dostlarım
Dostlar bizni yoklağay fâsıklar köp uhlağay
Mescid sarı kelmegey rıza boluñ dostlarım

Sırdın boldı işâret munda kılduk imâret
Kılğay Resûl şefâat rızâ boluñ dostlarım
Arslan Bâbdın beşâret pirdin tileb icâzet
Dostlar kılğay ibâdet rızâ boluñ dostlarım

Kabe sarı köçelük zâlimlerdin kaçalık
Oğıl kızdın keçelük rızâ boluñ dostlarım
Tilim sorsam karâr yok ğarib ölse sorar yok
Yemişlerde helâl yok rızâ boluñ dostlarım

Keçti kuluñ cânıdın çıktı halknı sanıdın
Dostlar barğay soñıdın rızâ boluñ dostlarım
Hoca Ahmed yum közüñni halkka aytgıl sözüñni
Ka'bege sürt yüzüñni rızâ boluñ dostlarım


HİKMET-68


Közüm nemlik, dilim gamlık, can elemlik
Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar
Bu hasretde nedâmetde yaşım akıb
Kayu taraf keterimni bilmem dostlar

Türlük türlük alâmetler boldı peydâ
Yüregimde cerâhetler boldı peydâ
Bu dünyada lâhza fariğ bolmağ kayda
Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar

Allah üçün ferzendlerim yetim kılsam
Candın keçib, maldın keçib garib bolsam
Biyabanda yalğuz kazdek nâle kılsam
Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar

Has kullardek keçeleri kaim bolsam
Merdanlerdek kündüzleri saim bolsam
Keçeleri âram almay Rabbim desem
Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar

Tuhmı isyan bihad saçtım taatım az
Ötti ömrüm gaflet birle hem kış u yaz
Yakınturur canım kuşu kılsa pervaz
Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar

Kul Hace Ahmed hizmetide can bermese
Dehkan ermes ketman çabıb nan bermese
Va bolmagay gül gonçesi nem bolmasa
Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar


HİKMET-69


Eyâ dostlar harâblıkda kattı başım
Kılay emdi hasb-i hâlım beyân emdi
Kervân ketti çüşt u çâbuk menzil aştı
Teşne bolğaç kıldın âh u efgân emdi

Merkep yağır, yüküm ağır özüm gamgin
Hasret birle akl u huşum ketti temkin
Ötib kervân közdin gâyib boldı mukin?
Barur cayım bilelmesmen kayan emdi

Abes ötti essiz ömrüm resvalıkda
Heç bolmadım zaman tersi Hüdalıkda
Daim yürdüm nefsim üçün gedalıkda
Her ne kılgan sevdalarım ziyan emdi

Bu hâletde ol Azrâil kelse nâgâh
Issığ tendin cânnı alğay va hasreta
Alır Şeytân imânıñni kılur rüsvâ
Birâderler ara yolda kalgan medí

Ol hâletde söz ayturga yoktur dermân
Öçüp kalğay vücud içre şem-i imân
Kızıl gül dek yüzüñ bolğay misl-i saman
Karıp bolduñ yer astığa nihân medí

Zen ü ferzend ağa ini yığlıp kelgey
Mirâs-deban mâl u mülkin bölüb alğay
İt dek südrep kara yerge seni kömgey
Lokma kılur karış atlığ yılan medí

Kel ey hâif bu işlerdin haber alğıl
Tevbe kılıp dâim Allah sarı barğıl
Kul Hâce Ahmed dünyâlıkdın ötüp yanğıl
Şâyed kılğay pir-i muğân nazar medí


HİKMET-70


Ukbâ haberin eşitib dünyânı salıb keterem
Tüşdüm erenler bahrige dünyanı salıp keterem

Erenler dünya demedi dünya gamın yemedi
Hakkdın özgeni demedi dünya salıb keterem

Mûsâ, İmrân kalmadı taht-ı Süleyman kalmadı
Miñ yaşlığ Lokman kalmadı, dünya salıb keterem

Dünya degen azar ermiş akil kullar bîzar ermiş
Cahiller birle yâr ermiş dünya salıb keterem

Sultan Hâce Ahmed Yesevi aytdı bu hikmetni temâm
Eşitsün dep cümle cehân dünyanı salıb keterem


HİKMET-71


Huşlamaydur alimler sizni aygan Türki'ni
Ariflerdin eşitseñ açar köñil mülkini

Ayet hadis ma'nası Türki bolsa muvafık
Ma'nasıga yetgenler yerge koyar börkini

Kazı müfti mullalar şeriatda râhnı
Arif âşık alıbdur tarikatnı arkını

Amel kılğan alimler dinimizni çırağı
Burak miner mahşerde egri koyar börkini

Amel kılsa âlimler din u ayın yarukı
Körse bolur alarnı reñi ruyı körkini

Amel kılmay "kâl" ilmin okuy bilmey kalğanlar
Arkasığa köterür kırk eşekni yükini

Hâcemen dep laf urma uşbu dünya bîpayan
Bilemen dep aytma sen köñüldegi çirkini

Rehnemâdur Hace Ahmed gülistanı ma'rifet
Sözler sözi hakikat açar köñül mülkini

Miskin zaif Hace Ahmed yetti puştiñe rahmet
Farsi tilini biliben hub aytadur Türki'ni


HİKMET-72


Eyâ dostlarım ölsem men bilmem ki hâlim ne bolur
Gorga kirib yatsam men bilmem ki hâlim ne bolur

Eltip lahedge koysalar arkağa bakmay yansalar
Soruğ sevalim sorsalar bilmem ki hâlim ne bolur

Kirse karış atlığ yılan çolgansa teñe şul zamân
Kalmas bütün bir üstühân bilmem ki hâlim ne bolur

Cümle yığılıp mör ü mâr etrafımda niş urar
Müşkül erür pes kâr u bâr bilmem ki hâlim ne bolur

Hiç kelmedi mendin sevâb anda ne bergümdür cevâb
Ger kılsalar yüz miñ azâb bilmem ki hâlim ne bolur

Bolsa kıyâmet küni hâzır bolur barçaları
Kılğan amelleriñ kanı bilmem ki hâlim ne bolur

Ey Kul Ahmed sen bu kün kılğıl ibâdet tün ü kün
Demegil ömrümdür uzun bilmem ki hâlim ne bolur


HİKMET-73


Neçe yıllık mehribânım cân ediler dostlarım
Bu vücudum şehrini fâni kıladur dostlarım

Bu kafesni tutisi pervâz kıladur uçgeli
Bir karanğu şulesiz yerge baradur dostlarım

Ey meni yârânlarım himmet tutuñ imânıma
Düşmanım imânıma zahmet beredür dostlarım

Uşbu cân bizler birle bir neçe yıllar bar edi
Hak Teâlâ hükmi birle azm etedür dostlarım

Bu meniñ azâlarım cânım birle şâdmân edi
Cân çıkarğa külli azâm titreşedür dostlarım

Emr-i Hakk'a barça halk-ı âlemin boldı rızâ
Ol hakikat bendeler dâim rızâdur dostlarım

Kul Hâce Ahmed tutisi pervâz etedür uçgeli
Neylesin Miskin hükm-i Hudâdur dostlarım

HİKMET-74

Ömrüm zayi' gaflet birle yel dek ötti
Hasretiñde közdin yaşım kan dek ketti
Bildim dostlar bu aklım emdi yetti
Seherlerde kobub taat kılgum kelür

Seherlerde Kur'an okub senâ kılsam
Hazretiñge kol kötarıb duâ kılsam
Zari kılıb bu canımnı feda kılsam
Seherlerde kobub taat kılgum kelür

Hırs u heva nefs yolunı koymak kerek
Mansur yañlığ dar başığa minmek kerek
Nesimi dek can aççığın çekmek kerek
Seherlerde kopub taat kılgum kelür

"Fezküruni ezkürkum" ayetidin
İman boldı Hak Te'ala taatıdın
Keçmek kerek uşbu nefsniñ rahatıdın
Seherlerde kobub taat kılgum kelür

Zahidlerge zühd ü amel takva kerek
Riyâzetlik aşıklarga fetva kerek
Ul tarikat er bolgaña da'va kerek
Seherlerde kobub taat kılgum kelür

Arıtur dil zeñarını "Hû-Hû" yadı
Aşıklarnı keçe kündüz "Hu" muradı
"Hu-Hu" teyu can bergeysen Kul Ahmedi
Seherlerde kobub taat kılgum kelür


HİKMET-75


Hiç bilmedim neçük keçti ömrüm meniñ
Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen?
Netek bolgay yolğa salsañ men acizni
Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen?

Yoldın çıkıp azğanımnı bilmedim men
Hak sözini kulagımğa almadım men
Bu dünyâdın keterimni bilmedim men
Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen

Ötkenlerdin ibret alıp yolğa kirmey
Nevha feryad aytıp anda ortab yanmay
Keçe kündüz yürümişmen özni bilmey
Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen?

Cânıñ çıkıp teniñ yatur tar lahedde
Sorğuvçılar kelip sorsa ol hâletde
Akar yaşım keter huşum ol vakitde
Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen?

Gafillikde yürüdin sen it dek kezip
Teniñ yatur tar lahidde asru şişip
İş kılmadıñ sen Teñrige kögsin teşip
Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen?

Kul Hâce Ahmed bu dünyâda tevbe kılğıl
Tevbe kılıb yol başığa barıp turğıl
Hâs kullar dek azukuñnı alıp yürgil
Sorar bolsa men kul anda ne kılğaymen?


HİKMET-76


Her kim kılsa tarikatnı da'vâsını
Evvel kadem şeriatga koymak kerek
Şeriatnıñ işlerini edâ kılıb
Andın soñra bu da'vânı kılmak kerek

Şeriatsız dem urmaslar tarikatda
Tarikatsız dem urmaslar hakikatda
Uşbu yollar yeri bilinür şeriatda
Cümlesini şeriatdın sormak kerek

Andın soñra bir er kerek iradetliğ
Bolmış bolsa ol bir erdin icazetliğ
Şeriatda rast muvafık kerametliğ
Oşal erniñ etegini tutmak kerek

Kim bilmeyin bu yollarnı şeyhmen dese
Kerametdin vilayetge haber berse
Batıl erür eger ruhül-emin erse
Özin andağ batıllardın saçmak kerek

İradetsiz icâzetsiz mürşid bolmas
Tarikatnıñ yollarını hergiz bilmes
Mübtedidür iradetge layık ermes
Andağlardın yırağ-yırağ kaçmak kerek

İrâdetni bergil ehl-i icazetge
Kâim bolgıl tüni ü küni riyazetge
Sanab anı kulluğunu ibadetge
Kulluğıda belni bağlab turmak kerek

Andın soñra mücahede tonın kiyib
Riyazetni botasıda erib akıb
Menmenlikdin ötüb özini sâf kılıb
İzzet rahatın satıb hârlık almak gerek

Uşbu turur erenlerni kılğanları
Taliblerge bilsün deban ayğanları
Rastdur bu söz bilgil yoktur yalğanları
Can kulağı birle munı bilmek kerek

Sıdkı birle her kim kabul kılsa munı
İ'tikadı birle bolsa tünü küni
Yadı birle meşğul bolsa yeldâ tüni
Erenlerdin himmet yarı kılmak kerek

İradetsiz uşbu yolğa kirmediler
İnâbetsiz yolğa kadem koymadılar
İcâzetsiz yarım nefes urmadılar
Mürid bolğan bu sıfatlığ bolmak kerek

Her kim kirse uşbu yolğa belin bağlab
Kul Hace Ahmed kerek özni hadim eyleb
Niyetini Hüdayığa dürüst eyleb
Teveccühni azizlerge kılmak kerek


HİKMET-77


Şeriatnı şeraitin bilgen aşık
Tarikatnı makamını bilür dostlar
Tarikatnı işlerini eda kılıb
Hakikatnı deryasığa batar dostlar

Didârını körüb bolmas tün-kün uyub
Pak ışkını kolga almay bolmas yürüb
Hakikatnı deryasını hatarı köb
Hiç uhlamay didarını körer dostlar

Eya aşık bu dünyada mihnet targıl
Tartkan cevr u cefalarını rahat bilgil
"Hû" sohbetin kurgan yerge özüñ urgıl
Urgan aşık muradıga yeter dostlar

Bu yollarnı gazâsudur kaygu mihnet
Mihnet tartıb cefâ çekken körer rahat
Seherlerde zârı kılgan huş saadet
'Hû-Hû" teyu bu dünyadın öter dostlar

Çın dil birle yığlaganlar körgey lika
Sübhan İgem didârını kılgay ata
Kılavuzsuz yolga kirmeñ aynı hata
Yolga kirgen menzillerdin ozar dostlar

Vaderiğa ötti ömrüm bilmey kaldım
Bu dünyanı esbabını kolga aldım
Dünya izleb din işini artka saldım
Bilelmesmen halim neçük bolar dostlar

Muhabbetni şarabıdın tatmaganlar
Bayezid dek herkun özin satmaganlar
Bu dünyanı izzetidin ötmegenler
Hayvan erür belki andın beter dostlar

Aşık bolsañ ışk yolıga koygıl kadem
Dünya ukbin talak koygıl misl-i Edhem
Akil erseñ dünya üçün yemegil gam
Kıyamet kün cezaların berer dostlar

Sır şarabın içgen aşık özin bilmes
Bu dünyanı izzetlerin közge ilmes
Yüzmiñ dânâ nâsih bolsa pendin almas
Vaşuka dep özin bilmey yürer dostlar

Ruz-ı elest Hüda özi nida kılgan
"Kalu bela" deban ruhlar cevab bergen
Hazret taba ruhlar uçub karşu kelgen
Andağ aşık Hak cemalin körer dostlar

Kul Hace Ahmed aşık bolsañ dünya koygıl
Ahiretni azabıdın kaygu yegil
Erenlerni kılganların hem sen kılgıl
Hizmet kılgan âhir murad tapar dostlar


HİKMET-78


Keliñ dostlar Allah yâdın daim aytıñ
Allah yâdı köñül mülkin açar dostlar
Estağfir u istiğfarnı tınmay aytıñ
Şeytan la'in ten mülkidin kaçar dostlar

Şeytan la'in sizge düşman hazır boluñ
Keçe Allah kündüz Allah aytıb ölüñ
Tar lahedge kirer vaktda nurga toluñ
Melaikler Allah nurın saçar dostlar

Allah nurı kabr içini ruşen kılgay
Melaikler tigreside ravzen koygay
Mü'min bende körüb anı hayran kalgay
Bu alemni ruşeniden keçer dostlar

Barça ervah yığlıb kelgey mübarekke
Halâyıklar meşgul bolgay tebarekke
Dua kılıb yañandın soñ kalur yekke
Cümle ervah süyünib bir bir kuçar dostlar

Yetti kadem koygandın soñ Münker-Nekir
Heybet birle kirib kelgey kılıb kahır
İki közi ot dek yanıp okrab turır
Nurın körüb ta'zim kılıb kuçar dostlar

Münker-Nekir sormay çıkıb nâle kılgay
Köz yaşını akkuzuban jâle kılgay
Hak yâdını aytıb özin vâle kılgay
Pervaz kılıb hava sarı uçar dostlar

Nida kelgey İlahımdın ne yığladıñ
Has kulumdın kabr içinde ne tıñladıñ
Ey bi-edeb kulak salıb ne añladıñ
Münker-Nekir oñ u solga kaçar dostlar

Yürse tursa,yatsa kobsa meni yâdım
Hatt-ı berat kolga algan ol azadım
Andağ kulnı saydıdurmen ol seyyadım
Kılmış aytmış günahlardın keçer dostlar

Günahların Hak bağışlab nazar kılgay
Oñda solda yatkanları şâkir bolgay
Andın soñra barça ervah hazır bolgay
Kabristaña Hak rahmetin saçar dostlar

Bihamdillah yahşı keldi biz kutulduk
Kabr içinde her azabdın fariğ bolduk
Neçe yıllar mürde erdik bes tirildük
Dua kılıb Hakk'a elkin açar dostlar

Münker-Nekir yığlab aytur Sen bilürsen
Zatıñ uluğ her ne kılsañ Sen kılursan
Lutf eyleseñ yolsızlarga yol berürsen
Secde eyleb şâkir tilin açar dostlar

Lailahe illallah'ga şeydâ bolgan
Didâr üçün bu alemde resvâ bolgan
Dünya koyub ahıretni sevda kılgan
Havz-ı kevser şarabıdın içer dostlar

Ruz-ı ezel takdir kılsa Hak cemali
Yüzmiñ şeytan kasd eylese yok zevali
Kündin küñe ziyad bolgay kal ü hali
Dânâ bolub Hak yolların açar dostlar

Muhabbetni meydanıda cevlan kılgan
Hakikatnı deryasıdın gevher algan
Marifetni meta'ını içke salgan
Yürse tursa dürr ü gevher saçar dostlar

Aşık uldur Hakk'a canın kurban kılsa
Zikrin aytıb çarzarb urub seher tursa
Erenlerdin feyz ü fütuh tola alsa
Sultan bolub dürr ü gevher saçar dostlar

Hakk Te'ala buyın algan munda turmas
Da'va kılıb işanlıknı lafın urmas
Kayda barsa fakir-miskin dükan kurmas
Garib bolub veyranege köçer dostlar

Kul Hace Ahmed nefsdin uluğ bela bolmas
Yer ü kökdin to'ma berseñ hergiz toymas
Tufrak olub yerde yatsañ kafir bolmas
Nefsi ölgen hur u gılman kuçar dostlar


HİKMET-79


Yaratkan Bir ü Bar'ım yolın izleb
Şeytan la'in yollarıdın kaytıñ dostlar
İhlas birle muhabbetni camın içip
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Hayy zikrini aytıb içgen cam-ı şarap
Yol üstide aziz başı misli turab
Allah içün hali harab bağrı kebab
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Astanege başım koyup zari kılsam
Halka kurup kim zikr aytsa yarı bersem
Zikrin aytıb ol suhbetdin dürler tersem
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Amel kılmay alim ilmin basıp yürgey
Ölüp barsa tar lahedde canı küygey
Allah, Resul diniñ kim dep haybet kılgay
Can u dilde Hayy zikıini aytıñ dostlar

Münker-Nekir "Men rabbük" dep seval kılgay
Kal ilmidin bir nuktası kâr kılmagay
Va hasreta amelsizler neçük kılgay
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Allah degen kend u esel peyda kıldı
Ahiretde Allah birle sevda kıldı.
Amel kılgan çın alimni dânâ kıldı.
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Kalıñ çırağ haliñ pilte yağı yaşıñ
Neçe aytsam behre almas köñli taşıñ
Yol üstide tufrak bolsun aziz başıñ
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Essiz alim amel kılmay yolda kalur
Okup okmay dünya malın kolga alur
Menmenlikdin essiz ömrün zayi kılur
Can u dilde hayy zikrini aytıñ dostlar

Zahir buzub batın tüze alim bolsañ
Ruz-ı mahşer koluñ tutgay tañla barsañ
Va veyleta nedamet dep yolda kalsañ
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Alim uldur namaz okub ta'at kılsa
Hak'dın korkub ahiretni gamın yese
Kur'an okub Hak'dın korkub zar iñrese
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Andağ alim ikki közi giryan bolur
Seherleri erte kopub nâlân kılur
Hak yolıda küyüp yanıb biryan bolur
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Hârlık tartgıl kafr nefsiñ başı katsun
Daim müdam bu dünyadın yığlab ötsün
Tufrak bolgıl alem seni basıb ötsün
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Harlık tartıb Hak Mustafa Ümmet dedi
Asi cafi ümmetlerin gamın yedi
Anıñ üçün ümmetleri kuvvet aldı
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Ümmet üçün bağrıda yok zerre bütün
Ümmet dese dimağıdın çıker tütün
Hak Te'ala kılgay mu dep bizni otun
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar

Kul Hace Ahmed alay deseñ Hak'dın uluş
Bayezid dek nefsiñ birle tün kün uruş
Ey bihaber ümmet erseñ buldur reviş
Can u dilde Hayy zikrini aytıñ dostlar


HİKMET-80


Eyâ dostlar beyân eyley Hak Resul'dın
Ümmet bolsañ iştib dürud aytıñ dostlar
Ol "rahmeten li'l-âlemin" cüzü küldin
Ümmet bolsañ iştib dürud aytıñ dostlar

Hudâvendim atâ kıldı aña Mirâc
Rahmet bahrı tolup taşıp urdı mevvâc
Koydı anı başı üzre la-emrük tâc
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Evvel Cibril alıp keldi aña burâk
Burâk minip kıldı Hazret miñ tumturâk
Burâk uçup pervâz kıldı hind el-Irâk
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Aksâ barıp tüşti körüñ anda Server
Yığıldılar cümle rûhlar ol Peygamber
Mübârek bâd kıldı rûhlar anda yekser
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Cibril alıp ol Hazretni kıldı pervâz
Ol Sidretü'l-müntehâ'ğa yettiler bâz
Mustafâ’nı Cibril kıldı hub ser-efrâz
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Makâmıdın ötelmeyin Cibril kaldı
Cılavını ol Mikâil kelip aldı
Ahir demde ol Mikâil harıp kaldı
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Ol İsrâfil anı alıp uçtu cinân
Ol makâmda Resul kıldı aceb cevlân
Ol hem kaldı makâmıda kılıp efğan
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Arşka karab kadem koydı Resulullâh
Naleynini salay dedi Hak Mustafa
Nidâ keldi naleyn birle sen koyğıl ha
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Hak sarıdın nidâ keldi "Erini meni"
"Ey Habibim maña karib kelgil beri
Mahrem kılay hâs sırrımğa İmdi seni..."
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Hakk'a karap koydı kadem Resûlullâh
Hakk'dın özge hiç kim yoktur anda hemrâh
Mundağ makâm hiç kimge yok vallâh bi'llâh
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Çın ümmetsen bu sözlerni hüb bilip al
Uşbu sözler hâs ümmetke mânend-i bal
Münâfıkka yakmas bu söz kelgey melâl
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Münafıklar şek keltürüb boldı merdud
Tañla duzah dimâğıdın çıkar bil dûd
Soñra kılğan peşimândın saña ne sûd
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Mustafâ'nı mirâcığa salğıl kulak
Kim işitse köñli bolğay hub suvdın ak
Çın ümmetsen iştip yığla misl-i bulak
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Hudâ aydı "Mihmân bolup keldiñ maña
Kança bolsa hâcetiñni aytğıl maña
Kılıp hoşnûd hâcetiñni berey saña
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Resul aydı "Tileğenim âsi ümmet
Belâğatdın kırk yaşını kılğıl rahmet
Ey Hudayâ sendin rahmet mendin şefkat
Çın ümmetsen iştib dürüd aytıñ dostlar

Tilegeniñ kabûl kıldım yâ Hak Resûl
Sen aytganıñ kabûl kıldım bolma melül
Köp köp tile hâcetiñni kılay kabûl
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Kırkdın arı ellig yaşnı kıldım taleb
Bi-kes yetim yığlab keldim saña karab
Közüm tiktim yâ İlahi saña yığlap
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Ellig yaşnı berdim saña yâ Mustafa
Kaytıp tile men erürmen hâcet-revâ
Köprak tile her ne deseñ berey saña
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Yâ İlâhi altmış yaşnı aytdım saña
Sen tüvânâ men nâ-tüvân keldim saña
Boyun sunup keldim seni dergâhıña
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Hudâ aydı hâcetiñni aytdıñ maña
Hoşnud bolğıl emdi mendin yâ Mustafa
Men râzimen sen hem mendin bolğıl rızâ
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Resûl aydı emdi tiley yetmiş yaşnı
Gam lâyığa batıp kalğan aralaşnı
Ümmetim dep men içmedim toyup aşnı
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Yetmiş yaşnıñ havâlesin kılğıl maña
Kıyâmet kün rahmetimni saçay aña
Köñlüñ tinsün inâyetim emdi saña
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Yetmiş yıldur maña bende saña ümmet
Zen ü ferzend üçün çekken renc ü külfet
Ol bendemge men bermesmen aslâ zahmet
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Yetmiş seksen toksan yaşka yetse bendem
Keçip anı günâhını kılğum adem
Ümmetiñni gamı ketsün bolğıl bi-gam
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Kul karısa Hâce berür hatt-ı berât
Bendem berse men bermesem maña uyat
Ey habibim hoşnud sen bolğıl şâd
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar

Ey birâder murik sözi yalğan aytmas
Dini süstrak münâfıklar neler demes
Ol ezeldin tire-bahtdur özge kelmes
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Ey birâder münâfıkka bolma ülfet
Kim ülfetdür başı üzre yüz miñ külfet
Başdın ayak munâfıknı ziyân zahmet
Çın ümmetsen iştib dürud aytıñ dostlar

Hikmet kıldı mirâc sözin Kul Hâce Ahmed
Şükür Allah Mustafâ'ğa kıldı ferzend
Arslan Babam hurmâ berip kıldı hursend
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıñ dostlar


HİKMET-81


Didâr üçün cânnı kurbân kılmagunça
İsmâil dek didâr ârzu kılmañ dostlar
Cândın keçip tarikatga kirmegünçe
Aşıkmen dep yalğan davâ kılmañ dostlar

Aşıklık uluğ dava kılsañ munı
Mihnet birle sınar ermiş Mevlâm seni
Renc ü mihnet birle bolsañ tüni küni
Maşukañdın köñül özge kılmañ dostlar

Menlik birle tarikatga kirmediler
Cândın keçmey yolğa kadem koymadılar
Nefs öltürmey teslim fenâ bolmadılar
Ham tamalığ birle yolğa kirmeñ dostlar

Uşbu ışknı yolı tilim bolmakturur
Munda yığlab âhiretde külmektürür
Gül reñleri zeferân dek solmakturur
Mundağ bolmay âşıkmen dep aytmañ dostlar

Mürşidlerni hizmetini kıl ihtiyâr
Özlügümdin yolğa kirdim deme zinhâr
Yahşı bilseñ tarikatnı hatarı bar
Kılavuzsız uşbu yolğa kirmeñ dostlar

Mürşidlerge hizmet kılsañ nefsge âfet
Tegme nâdân bu yollarda kılmas tâkat
Sâdık kullar bu yollarnı bilür râhat
Tirig ölmey didâr ârzu kılmañ dostlar

'Elkezzâbu lâ ümmeti" dedi sizge
Ol Muhammed Hak Resulı erdi bizge
Yalğançığa cennet yoktur vallâh aña
Yalğan sözlep imânsızın ketmeñ dostlar

Hânumânın terk etmezdin körmes didâr
Didâr körey degen âşık bolur bidâr
Andağ âşık âhir körgey anda didâr
Didâr körmey sırdın haber tuymañ dostlar

Sırdın manâ tuymağanlar bigânedür
Ol âşıknı mekânları veyranedür
Işk yolıda cân bergenler cânânedür
Cândın keçmey cândın haber bilmeñ dostlar

Kul Hâce Ahmed özdin keçmey da'vâ kılma
Halk içinde âşıkmen dep tilge alma
Aşıklık uluğ işdür gâfil bolma
Gâfıl bolup Hak didârın körmeñ dostlar


HİKMET-82


Hakk'a yanıp mü'min bolsañ tâat kılğıl
Tâat kılğan Hak didârın körer dostlar
Yüz miñ belâ başka tüşse iñremegil
Andın soñra ışk sırrını bilür dostlar

Aşıkları zâr iñreben yolğa kirdi
Her ne cefâ tegse anı Hakdın bildi
Râzı bolup yer astığa hâzır boldı
Zâr yığlaban seherlerde kobar dostlar.

Eyâ dostlar hiç bilmedim men yolumnı
Saâdetge bağlamadım men belimni
Gıybet sözdin hiç yığmadım men tilimni
Nâdârılıgım meni resvâ kılur dostlar

Keçe kündüz bi-gam yürdüm zikrin aytmay
Cehd eyleben tüni küni fikrin etmey
Muhabbetni bâzârıda özni satmay
Nefsim meni yüz miñ taâm tiler dostlar

Nefsiñni sen öz re'yige koyma zinhâr
Yemey içmey tâat birle bolğıl bidâr
Ahir bir kün körsetgüsi señe didâr
Bidâr bolğan anda didâr körer dostlar

Eyâ gafil Hak zikrini tildin koyma
Dünyâlıkdın bir zerreni kolğa alma
Erenlerni arkasıdın hergiz kalma
Yolğa kirgen âhir murâd tapar dostlar

Vâ deriğâ ermân birle ömrüm keçti
Nefsim meni tuğyan kıldı haddın aştı
Cânım kuşı pervâz kılsa rûhum kaçtı
Gafil yürgen ömrin yelge satar dostlar

Didâr körey degen kullar bidâr bolur
Yürse-tursa, yatsa-kobsa zikrin aytur
İçi taşı andağ kulnı nurğa tolur
Allah nurın andağ kulğa saçar dostlar

Arif aşık öz canını otka yakmas
Biderdlerge çakmakın yakıp çakmas
Dünya kelip cilve kılsa kıya bakmas
Işksız kişi behayındın beter dostlar

Kul Hâce Ahmed bende bolsañ yığlab yürgil
Muhabbetni meclisige özüñ urgıl
Kıyâmetni şiddetidin mâtem kurgıl
Mâtem kurğan sırdın haber alar dostlar


HİKMET-83


"Fel ya'lemunel alimüna"nı okur alim
Ma'nasını okmay anı bolur zalim
Ma'nasını okganlamıñ tonı gelim
Andağ alim alim bolur dostlarıma

Alim uldur hişt yastanıb tahsil kılsa
Keçe kündüz Teñri'sige zâri kılsa
"Fel yedhakü" ayetini tefsir kılsa
Andağ alim, alim bolur dostlarıma

"Ve'l yebkü kesiran" deb Teñri aydı
Ma'na okgan alim tınmay yığlab erdi
Yığlay yığlay közleri a'ma boldu
Andağ alim, alim bolur dostlarıma

Alim uldur şeri'atda cevlan kılsa
Tarikatnıñ bazarığa omın salsa
Muhabbetniñ deryasıdın gevher alsa
Andağ alim, alim bolur dostlarıma

Alimmen dep kitab okur ma'na okmaz
Köb ayetniñ ma'nasını hergiz bilmes
Tekebbür men-menlikni dini tutmas
Alim ermes, cahil turur dostlarım a

Tekebbür azazilğa neler kıldı
Tekebbürdin tavkı la'net aña saldı
Ferişteler körüb anda secde kıldı
Secde kılıb eman boldu dostlarım a

İlim ikki dür ten û canğa rehber turur
Can alimi Hazretige yakın turur
Muhabbetniñ şarabıdın içib turur
Andağ alim, alim bolur dostlarım a

Ten alimi zalimlerge ohşar ermiş
Beraetni ayetide çün buyurmuş
Duzah içre tınmay daim küyer ermiş
Zehri zakkum içib daim dostlarım a

Kul Hace Ahmed alimlerni hizmet kılğıl
Alimler sözin eşitib amel kılğıl
Amel kılıb Hak yolıda canıñ bergil
Amelsizler didâr körmes dostlarım a


HİKMET-84


Muhabbetni şarabıdın içürmese
Can u dilim hasret birle keter dostlar
Allah yâdın vird eylemey ölüb ketsem
Essiz ömrüm erman birle öter dostlar

Allah degen çın aşıklar Burak mindi
Ma'şukıdın mihnet yetse boyun sundı
Tarikatnı bazarında cevlân kıldı
Hakikatnı deryasıdın öter dostlar

Hakikatnı deryasıdın algan kişi
Özi muñluğ köñli sınuğ közde yaşı
Hârlık-zârlık meşakkatdur daim işi
Didârını taleb kılıb tapar dostlar

Hakikatlığ aşıklarnı nefsi ölük
Üçyüzaltmışdört yüzkırktört hemme sülûk
Sözi şirin hulk u huşı yüz miñ türlük,
Bu dünyanı puçek pulğa satar dostlar

Arif aşık bolay deseñ elem tartğıl
Hak vaslığa yetey deseñ tünler katğıl
Bu dünyanı işretini taşlab atğıl
Taşlab atsañ mau menlik keter dostlar

Kıyametni şiddetini bilmegenler
Kattığ azab tar laheddin korkmağanlar
Hak kahrıdın korkıb yaşın tökmegenler
Duzah içre yüzmiñ azab tartar dostlar

Va deriğa ötti ömrüm bilelmedim
Candın keçib hazret sarı baralmadım
Nefsdin keçib Hak emrini kılalmadım
Ölüb barsam hasret meñe yeter dostlar

Ötti ömrüm şeriatga yetelmedim
Şeriatsız tarikatga ötelmedim
Hakikatsız ma'rifetge batalmadım
Kattığ yoldur pirsiz neçük öter dostlar

Kul Hoca Ahmed nefsim saldı uşbu yolga
Anıñ üçün kaçtım dostlar çöldin çölge
Allah dep heç bakmadım oñ u solğa
Allah degen şevk şarabın içer dostlar


HİKMET-85


Ruh kuşını titrer bolsa bal u peri
Pervaz kılıb arşdın arşga konar dostlar

Kulmen degen tınmay zikrin aytar
Işk otığa bağrı küyüb feryad eter
Bîhaberler ömrün bilmey yelge satar
Gaflet birle cehennemge keter dostlar

Ahir zaman şeyhi tüzer suretlerin
Zahid takva kılmay buzar siretlerin
Kergmet der hab-ı gaflet ru'yetlerin
Riya birle halkka özin satar dostlar

Eya gafil ömrüñ seni öter yeldek
Köz yaşıñnı akuz daim ab-ı seldek
Seni süyer dergahide misli kuldek
Hace süyse seni azad eter dostlar

Gaflet birle ömrüñ seni öter bilgil
Canıñ birle pir hizmetin turub kılgıl
Andın soñra dergâhige lâyık bolgıl
Hizmet kılgan muradığa yeter dostlar

Kul Hace Ahmed hikmet aytıb yığla seher
Erenlerni elfazıdın alıp haber
Söz aslını bilgenlerge aslı gevher
Zâhirige bakgan kuruğ kalar

HİKMET-86

Işk sırrını beyân kılsam âşıklarğa
Tâkat kılmay başın alıp keter dostlar
Tağ u taşga başın urup bi-hud bolup
Ehl ü ayâl hânumândın öter dostlar

Işk şiddeti başga tüşse âşık neyler
Bigâneler taşlar atıp aña küler
Divâne dep başın yarıp kanğa bular
Şâkir bolup hamd u senâ aytar dostlar

Işksızlarnı hem cânı yok hem imânı
Resûlullâh sözin aydım manâ kanı
Neçe aytsam eşitküvçi bilgen kanı
Bi-haberge aytsam köñlü katar dostlar

Işk gevheri tübsiz deryâ içre pinhân
Cândın keçip gevher alğan boldı cânân
Bul-hevesler âşıkmen dep yolda kalğan
Dinlerini pûçek pulğa satar dostlar

Otka köydüm cândın toydum hayrân boldum
Bu neçük ot küymey yanmay biryân oldum
Muhabbetni atın işitip giryân boldum
Közi giryân murâdığa yeter dostlar

Zâr yığlaban zâr iñregil rahmı kelsün
Yol adaşsañ rahmı kelip yolğa salsun
Amin deñler pir-i muğan koluñ alsun
Hizmet kılğan murâdığa yeter dostlar

Zamâne hem âhir boldı hoyuñ ketti
Resûlu'llâh vadeleri yavuk yetti
Hâs kulları yahşı sözge kulak tuttı
Yaman kullar kündin küñe better dostlar

"Küllü yevmin beterün" dedi Hak Mustafa
Ümmet bolsañ kulak salğıl ehl-i vefâ
Yahşılarnı ecrin berür, bedge cezâ
Kıyâmet kün cezâların tartar dostlar

Fâsık, fâcir hevâ kılıp yerni basmas
Rûze namâz kazâ kılıp misvâk asmas
Resûlullâh sünnetlerin közge ilmes
Günâhları kündin küñe artar dostlar

Dünyâdarlar mâlın körüp hevâ kılur
Menmenlikdin ol davâ-yı Hudâ kılur
Öler vaktda imânıdın cûdâ kılur
Cân bererde hasret birle keter dostlar

Kamuğ dünya yıkkanlarnı vallâh kördüm
Öler vaktda kalaysen dep hâlin sordum
Şeytân aytdı imânığa çeñel urdum
Cân çıkarda yığlay yığlay keter dostlar

Kul Hâce Ahmed âşık bolsañ cânıñ küysün
Sıdkıñ birle Allah degil Teñri bilsün
Duâ kılğıl mü'min kullar dünyâ koysun
Dünyâ koyğân âhiretka yeter dostlar


HİKMET-87


Kayu mahlûk Halık'ıga mûti' bolsa
Alem halkı oşal kulnı süyer dostlar
Yâdın aytıb bağrı pişib içi küyse
Dem urganda sansız uçkun uçar dostlar

Tili köñli sarı birle zâkir bolub
Üçyüz altmış tamırları kanğa tolub
Yazu kışın bülbüldeyin vâle bolub
Sayra kılıb şahdın şahga konar dostlar

Bu köñülni bostanıdur aceb bostan
İçinde sayraşurlar hezar destan
Körinür her şahı üzre türlük elvan
Ni'metlerni bişgenini körer dostlar

Zâhir ni'met şükrini gafil bilmez
Bâtındagın kıyas birle körse bolmaz
Zâhir közi gaflet birle bakıb körmez
Bâtın közi açılsa ul körer dostlar

Bâtın közi açılsa cümle perde
Açılur keter kalmas hicab sırda
Cannıñ közi hayran bolur oşal yerde
Bakıb iman nuru birle körer dostlar

Kul Hace Ahmed Yesevi'niñ uşbu sözi
Aceb ermes bakıb körse sırdın közi
Fenâlık makamında özniñ özi
Fenâlık içre bakıb körer dostlar


HİKMET-88


Muhabbetni câmın içib raks eylegen
Divâneliğ makâmığa kirdi dostlar
Aç u tokluk sûd u ziyân hiç bilmegen
Sermest bolup raks u semâ urdı dostlar

Raks u semâ urganlarga dünyâ harâm
Ehl ü ayâl hânumândın keçti tamâm
Seher vaktda Hakk'a sığnıp yığlar müdâm
Andın soñra raks u semâ urdı dostlar

Raks u semâ urgan aşık özin bilmes
Bîhuş yürer dünya malın kolğa almas
Yüzmiñ âdem taksir dese mağrur bolmas
Dünya tefip raks u semâ urdı dostlar

Dünyâ tefmey raks u semâ urgan câhil
Hak yâdını bir dem aytmay yürür ğafil
Dervişmen der dünyâ sarı köñli mâyil
Dünya üçün raks u semâ urdı dostlar

Özdin ketmey raks u semâ urmak hata
Sübhân İgem aña kılmas imân atâ
Tâat kılsa dillerini kılmas safa
Riyâ kılıp raks u semâ urdı dostlar

Vay uşandağ nâdânlardın ümit kılmañ
Feyz fütûh alurmen dep yügrüp almañ
Nefsi uluğ şer'i buzuğ veli bilmeñ
Şeytan lain nohta urmay mindi dostlar

Özdin ketmey raks eylese Allah bizâr
Semâıdın yer tebrenip tartkay âzâr
Duâ kılay körsetmesün aña didâr
Dindin keçip raks u semâ urdı dostlar

Divaneliğ galib kelmey sema urar
Hak Mustafa çehar-yârdın bizâr yörer
Baştın ayağ günahları hazır turar
Günah tilep raks u semâ urdı dostlar

Şibli âşık semâ urdı pertev körüp
Mustafa’nı hâzır körüp seval sorup
Dünyâ ukbın arka taşlap közin yumup
Andağ kullar raks u semâ urdı dostlar

Şibli âşık yığlab aydı "Eyâ Resul
Bi-tâkatmen semâ ursam hem men melul"
Resül aydı "İnşâallâh kılğay kabul"
Ruhsat tilep raks u semâ urdı dostlar

Kul Hace Ahmed raks u semâ her kimge yok
Taklid birle ursa semâ kirgey tamuğ
Bu rivâyet pinhan erdi aytsam kamuğ
Haknı tapıp raks u semâ urdı dostlar


HİKMET-89


Evliyâlar aytgan vade keldi bolgay
Kıyametni küni yavuk boldı dostlar
Akil kullar bolganını bikdi bolgay
Halk u eldin mehr şefkat ketti dostlar

Uluğ kiçik yârânlardın edeb ketti
Kız u za'if civanlardın haya ketti
"El haya u minel-iman' dep Resul aytdı
Hayasız kavm acayibler boldı dostlar

Müsülman müsülmannı kıldı katil
Nâhak tutub hak işlerin kıldı batıl
Mürid pirge kılmaydılar yüz ü hatır
Aceb şumluğ zamaneler boldı dostlar

Ehl-i dünya halkımızda sehâvet yok
Padşahlarda vezirlerde adâlet yok
Dervişlerniñ duasıda icâbet yok
Türlük bela halk üstige yağdı dostlar

Ahir zaman âlimleri zalim boldı
Huş amedini aytguvçılar âlim boldı
Haknı aytkan dervişlerge ganim boldı
Aceb şumluğ zamaneler boldı dostlar

Kıyamet kün yavuk yetti kalganı yok
Kul Ahmed'ni aytkan sözün yalganı yok
Öz özige bir nasihat kılganı yok
Nasihatnı halkka aytıb ketti dostlar


HİKMET-90


Bizdin selâm dostlarğa taleb yolın koymasun
Didâr taleb kılsalar hergiz gâfil bolmasun

Gâfil tapmas Hak yolın anda tapmaslar orun
İçi taşı küyüben seherlerde yatmasun

Yâdı birle bolsalar didâr ârzû kılsalar
Her çend hârlık körseler köñül özge bolmasun

Aşıklarğa dünyâda hârlık-zârlık melâmet
Melâmetsiz mihnetsiz âşıkmen dep aytmasun

Şeriatda tecriddür dünyâsını terk etmek
Terk etmeyin dünyanı Hakk'nı süydüm demesün

Tarikatda ten-cânın terk etmek müşküldür
Terk etmeyin ten-cânın tecrid boldum demesün

Hakikatda harâmdur bir Hüdâdın özgesi
Andağ bolmay âşıklar didâr ârzu kılmasun

Andağ Resûl Mustafa dünyâ mâlın süymedi
Ümmet bolsañ Resûl'ğa dünyâ mâlın süymesün

Miskin Ahmed Yesevi selâm aytdı dostlarğa
Uşbu sözniñ ma'nâsın tâlib bolsa añlasun

HİKMET-91

Didârını taleb kılsañ ey zâkirler
Cândın keçip halka içre körüñ didâr
Şevkiñ birle Allah aytıp râstğa kaytıp
Tün uykusun harâm eylep bolğıl bidâr

Bidârlarğa Hak rahmeti bolur yavuk
Bidârlarnı köñli sınuk közi yaşlık
Men menlikni cezâsını bergey tamuğ
Tekebbürni duzah içre hâli düşvâr

Sendin burun yârânlarıñ kayan ketti
Bu dünyağa meyl kılmay yığlab ötti
Ömriñ âhir boldı nevbet señe yetti
Günâhırga tevbe kılğıl ey bed-kirdâr

Nefsiñ seni bakıp tursañ neler demes
Zâri kılsañ Allah sarı boyun sunmas
Kolğa alsañ yaban kuş dek kolğa konmas
Kolğa alıp tün uykusın kılğıl bidâr

Nefs yolığa kirgen kişi resvâ bolur
Yoldın azıp tayıp tozup gümrâh bolur
Yatsa kopsa şeytân birle hemrâh bolur
Nefsni tepkil nefsni tepkil ey bed-kirdâr

Nefsiñ seni âhir demde gedâ kılgay
Din üyini ğaret kılıp eda kılğay
Öler vaktda imânıñdın cüdâ kılğay
Akil erseñ nefs-i beddin bolğıl bizâr

Firavn-Kârun şeytân sözin mehkem tuttı
Bul sebebdin yer yarıldı anı yuttı
Mûsâ kelim nâsih bolup sözler ayttı
Kulak tutmay ol ikkisi öldü murdâr

Günâhıñga tevbe kılıp yığlap yürgil
Ketermen dep yol başığa barıp turğıl
Ketkenlerni körüp sen hem ibret alğıl
İbret alsañ yatmış yeriñ bolur gülzâr

Mü'min kullar derd ü hâlet peydâ kıldı
Hak yolıda cân u dilni şeydâ kıldı
Dünyâ taşlab âhiretni sevdâ kıldı
Sevdâ kılsañ hûr u ğılmân barı tayyâr

Kul Hâce Ahmed nefs elkidin kılurmen dâd
Pir-i muğân bolğay mukin aña cellâd
Bi-haberler eşitmesler dâd u feryâd
Kan yığlağıl eşitsin ol Perverdigâr


HİKMET-92


Erenler cemâl körer dervişler sohbetide
Erenler mecliside nür yağar sohbetide

Ne tilese ol bolur dervişler sohbetide
Her sırlar zâhir bolur dervişler sohbetide

Her kim sohbetge keldi erendin uluş aldı
Yâd keldi biliş boldı dervişler sohbetide

Her kim sohbetge keldi köñlige manâ yetti
Ashâblar murâd taptı dervişler sohbetide

Âmıkelse hâs bolur yulduz kelse ay bolur
Mis kelse altun bolur dervişler sohbetide

Kibr ü hasedler öler içige manâ tolar
Köz açıp Hak'nı körer dervişler sohbetide

Resûlğa vahiy keldi başdın tâcını aldı
Koptı hâdimlik kıldı dervişler sohbetide

Kul Hâce Ahmed sohbetde dem urar münâcâtda
Zihi hoş saâdetde dervişler sohbetide


HİKMET-93


Ne huş tatlık Hak yâdı seher vakti bolğanda
Baldın suçuk Hû atı seher vakti bolğanda

Seher vakti turğanlar cânnı fedâ kılğanlar
Işk otıda küygenler seher vakti bolğanda

Seher vakti huş sâat turganğa bolğay râhat
Açılur devlet saâdet seher vakti bolğanda

Her kün küyer bu cânım kulluksız yok dermânım
Sen keçürgil günâhım seher vakit bolğanda

İman şemin yandursañ ruh kuşını küydürseñ
Hudâyıña sığınsañ seher vakti bolğanda

Kul Hâce Ahmed sâati bir zerre yok tâatı
Zikri cânnı râhatı seher vakti bolğanda


HİKMET-94


Hû halkası kuruldı ey dervişler keliñler
Hak sofrası yayıldı andın uluş alıñlar

Kâl ilmini okuban hâl ilmiğe yetiben
Yoklık içre batıban barlıklardan alıñlar

Yırtıp şefkat perdesin tilep didâr vadesin
Açıp köñül didesin müşâhede kılıñlar

Hû erresin alıban nefs başığa salıban
Tüni küni tâlibler cânnı kurbân kılıñlar

Halka içre Hû deñiz ışk otığa yanıñız
Ten-cân birle tâlipler tekbir başlap aytıñlar

Hû - Hû teyu zâr iñrep Hû demekde manâ bar
Didârıdın ümidvâr rahmetidin alıñlar

Kul Hâce Ahmed kul bolğan yol üstide kül bolğan
Tâliblerğe mül bolğan andın ibret alıñlar


HİKMET-95


Evvel Hu ahir Hu deb bihud bolgıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay
Zahir Hu batın Hu deb yolğa kirgil
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

"Lailahe illallah" dep zâri kılgıl
Hakk zikrini her kim aytsa yarı bargıl
Pir-i muğan hizmetine yügrüp yürgil
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Tilge algıl "Lailahe illallah"
İçge salğıl her nefeste bolgıl agâh
Pir-i muğan nazar kılgay señe nagâh
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Edhem sıfat suva bolub dünya tepgil
Kimni körseñ Hızr bilib kolun öpgil
Cemâlini körey deseñ seher kobğıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Allah degen bendelerni kulı bolgıl
Tufrak sıfat yol üstide yolı bolgıl
Aşıklarnı küyüb oçgan küli bolgıl
Hakk cemâlin körsetmese damen kolay

Zâkir bolub şâkir bolub Hakk'nı süygil
Seher vaktde kopub nefsiñ közüñ oygıl
Bayezid dek aşık bolub dünya koygıl
Hakk cemâlin körsetmese demen bolay

Yürseñ-tursañ, yatsarıg-kopsañ Hakk'nı aytsañ
Zâkir bolub şâkir bolub candın ötseñ
Vallâh-Billâh dünya haram taşlab atsañ
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Hak vaslığa yetey deseñ seher yığla
Allah teyu yürek bağrıñ otka dağla
Himmet kurın can belige mehkem bağla
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Edhem sıfat bu dünyadın köñil üzgil
Hırs u heva tekebbürni üyin buzgıl
Muhabbetni deryasığa çomub yüzgil
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Keçe kündüz ahiretni gamın yegil
Tün uykunı haram kılıb taat kılgıl
Muhabbetni şevki birle köksüñ yargıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Ehl-i heva menmenlikdin kaçıb yürgil
Ehlin tabsañ közde yaşıñ saçıb yürgil
Muhabbetni şarabıdın içib yürgil
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Eyâ dostlar bu dünyadın yığlab ötüñ
Fâni turur bu dünyadın keçib ketiñ
Muhabbetniñ câmın alıb mey nûş etiñ
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Keçe Allah kündüz Allah tınmay aytgıl
Keçeleri bidâr bolub kanlar yutgıl
Bu dünyanı izzetlerin taşlab ötgil
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Pir-i muğan etegini muhkem tutgıl
Marifetni bazarıda özüñ satgıl
Mey nuş etip sema kılıb zikrin aytgıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

"Yâ Rabbenâ zalemnâ" dep nâle kılğıl
Köz yaşıñnı her tarafga jale kılğıl
Hakk yâdını aytıb özüñ vâle kılğıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Derd-i halet peydâ kılıb yolğa kirgil
Pervane dek şem'ni körüb özüñ urgıl
Kayda barsañ zikrin aytıb dükan kurgıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Muhabbetni meydanıda baş ornatsañ
Hû-Hû teyü zikrin aytıb can kıynasañ
Didar tileb kan yaş töküb zâr iñreseñ
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Erenlerni astanesin saklap yatkıl
Seherlerde çarzarb urub erte kobgıl
Zâri kılıb fena bolub candın ötgil
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Tufrak sıfat harlık tartkıl nefsiñ ölsün
Halk içinde rüsva bolgıl alem külsün
Çın köñülde yığlab körgil Hüda bilsın
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Köz yaşıñnı derya kılğıl rahmı kelsin
Garib bolub yolda yatgıl koluñ alsın
Pinhan yürüb tâat kılğıl Teñri bilsin
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Hicran tüni ahıñ birlen otlar yakkıl
Köz yaşıñnı berki birle çakmak akkıl
Erenlerni sohbetide erib akkıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Ey nâinsaf dünya fâni Hakk'a yanğıl
Bende bolsañ Hakk zikrini tınmay aytğıl
Pir-i muğan hizmetide cefa tartgıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Allah teyu fena bolgıl bağrıñ küysün
Tünler kobub taat kılgıl Teñri süysün
Andın soñra has buzruklar nazar kılsun
Hakk cemalin körsetmese darnen bolay

Tün-keçeler bidâr bolub seher turgıl
Aşık bolsañ İsmail dek candın ötgil
Kol-ayağıñ mehkem boğub emrin tutgıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Riyâzetni kattığ tartıb canlar kıyna
Meydan içre başıñ berib başıñ oyna
Ayşdın keçib mal omıga zakkum çeyne
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Ferhad sıfat mihnet tartıb tağlar kesgil
Bayezid dek tünler kobub özüñ asgıl
Cüneyd dek çöller kezib harlar basgıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Hakk rahmeti uluğ derya bir katre bes
Katresidin behre alğan kılmas heves
Mavu menlik sendin keter misli meges
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Hakk rahmeti uluğ derya kabil bolğıl
Talib erseñ Hakk sarığa mâyil bolğıl
Zühd ü takva dâim kılıb nâil bolğıl
Hakk cemalin körsetmese damen bolay

"Lâ-Lâ" aytıb "illallah"ğa şeydâ bolğıl
Mansur sıfat "Ene’l-Hakk' deb gavğa kılğıl
Giryan bolub köz yaşıñnı derya kılğıl
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Ey bîhaber gaflet birle uykudasan
Dünya tileb keçe kündüz kayğudasan
Tâ'at kılmay sözler sözleb bihûdesen
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Taşdın töşek-yastuk kılıb ta'at kılsañ
Hakk emriğe râzı bolub boyun sunsañ
Öler vaktde iman arığ kolğa alsañ
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay

Kul Hâce Ahmed nasihatnı özüge kıl
Ey bîhaber halknı koyub özüñni bil
Tağdın ağır günahıñ bâr özüñge kel
Hakk cemâlin körsetmese damen bolay


HİKMET-96


Tınmay âşık Hû derler Hudâyığa yalbarıb
Yürür anı ışkıda keçe kündüz sarğarıb
Zâr yığlatıp âşıknı ışk elkide Hudâyım
Işk yolıda melâmet aña körür münâsib

Mansur bir kün yığladı erenler rahm eyledi
Çilten şerbet içürdi Mansur'ğa mehrin salıb

Mansur aytur "Ene'l-Hak" erenler işi berhak
Mollâlar aytur nâhak köñlige yaman alıb

Aytmağıl "Ene'l-Hak" dep "kâfir boldıñ Mansûr" dep
Kur'an içre buldur dep öltürdiler taş atıb

Bilmediler mollalar "Ene'l-Hak"nı manâsın
Kâl ehliğe hâl ilmin Hak körmedi münâsib

Rivâyetler bitildi hâlin anı bilmedi
Mansûr dek evliyânı koydılar dârğa asıp

Bigâne dep mollâlar Şeyh Mansur'nı öltürdi
Kâfir dep öltürdiler üç yüz molla talaşıp

Külin kökke savurdı atıp deryâğa saldı
Zevk deryası mevc urdı aktı deryâ kaynaşıb

Oşal küni ul deryâ kıldı efğan vâveylâ
Aşıklarga Hudâyâ kılğıl didârıñ nasib

Efsânedür şeriat ferzânedür hakikat
Dürdânedür tarikat aşıklarğa münâsib

Halk-ı âlem yığıldı Mansûr dep feryâd kıldı
Mansûr'nı yârânları kaldı anda yığlaşıb

Tevbe kılğıl Hâce Ahmed bolğay Hakdın inâyet
Yüz miñ veliler ötti sırrı sırga ulaşıb


HİKMET-97


On sekkiz miñ âlemde hayrân bolğan âşıklar
Tapmay ma'şuk çerâğın sersân bolğan âşıklar

Her dem başı örgülüb közi halkka telmürüb
"Hu-Hu" teyü çürgülüp giryân bolğan âşıklar

Küyüp yanıp kül bolğan ışkıda bülbül bolğan
Kimni körse kul bolğan merdân bolğan âşıklar

Yol üstide hâk bolğan sîneleri çâk bolğan
Zıkrin aytıp pâk bolğan nâlân bolğan âşıklar

Himmet kurın bağlagan yürek bağrın dağlagan
Feryâd urup yığlagan giryân bolğan âşıklar

Gâhi yüzi sarğarıp gahi yolıda ğarib
Tesbihleri yâ Habib cevlân bolğan âşıklar

Ahmed sen hem âşık bol sıdkıñ birle sâdık bol
Dergâhıge lâyık bol cânân bolğan âşıklar


HİKMET-98


Yol üstide olturup yolnı sorgan dervişler
Ukbâdın haber eştip yolğa kirgen dervişler

Asâları elkinde himmet kurı belinde
İzim yâdı tilinde Allâh degen dervişler

Hırkaları kir çefan köñlide yüz miñ ayân
Biliñiz ikki cehan közge ilmes dervişler

Derviş Haknıñ manzurı zikri turur gülzârı
Haknı yâdı esrârı hub edebliğ dervişler

Yazukum köp yolatmas ashâb dârûsın tapmas
Közde yaşın kurutmas yaşı akğan dervişler

Sırrı birle sözlerler tilge hikmet tüzerler
Işk birle cân kezerler reñi sarığ dervişler

İt nefsini öldürür kızıl yüzin soldurur
Hâce Ahmed kul turur satıp yesün dervişler


HİKMET-99

Hakk kulları dervişler hakikatnı bilmişler
Hakk'a âşık bolğanlar Hakk yolığa kirmişler

Hak yolığa kirgenler Allâh teyu yürgenler
Erenler izin izlep memleketdin keçmişler

Alem fahrı Mustafa andağ aydı merhabâ
Mi'râc tüni aytıp fakr yolını almışlar

Köñül bermey dünyâğa şurû' kılmay harâmğa
Haknı süygen âşıklar halayıkdın keçmişler

Dünyâ meniñ degenler cehân mâlın alğanlar
Kerkes kuş dek boluban ol haramğa batmışlar

Molla müfti bolğanlar yalğan fetva bergenler
Aknı kara kılğanlar ol tamuğga kirmişler

Kâzı imâm bolğanlar nahak da'va kılganlar
Ol himâr dek boluban yük astıda kalmışlar

Haram yegen hâkimler rüşvet alıp yegenler
Öz barmakın tişleben korkup turup kalmışlar

Tatlığ tatlığ yegenler türlüg türlüg kiygenler
Altun taht olturganlar tufrak astıda kalmışlar

Mü'min kullar sâdıklar sıdkı birle turğanlar
Dünyâlığın sarf etip uçmağ hûrın kuçmışlar

Kul Hâce Ahmed bilmişsen Hak yolığa kirmişsen
Hak yolığa kirgenler Hak didârın körmişler


HİKMET-100


Huş gaibdin yetüşti bir cemaa dervişler
Batınıda Hû derler sırr-ı pinhan dervişler

Tınmay revan yürerler tınsa tekbir ayturlar
Tabsa sohbet kurarlar huş sohbetliğ dervişler

Cendeleri pür selah tesbihleri "illallah"
Hizmet kılur her sabah belahordur dervişler

Cendeleri kir çepan köñlide yüzmiñ erman
Uşbu dünya bipâyanközge ilmes dervişler

Cendeleri egnide asaları elkide
İzin yadı köñlide Allah teyu dervişler

Aslı fakir bolsalar vücud şehrin kezseler
Zahir-batın tüzseler seadetliğ dervişler

Meşayihler sır asrar hizmetide bol zinhâr
Peygamberdin yâdgâr kalgan turur dervişler

Kul Hace Ahmed miskin bol miskinlerdin mana sor
Dervişlikni bil huzur Hu kuşıdur dervişler